పండగ

On OCT 28 TH, ITS DEEPAVALI

WHAT IS DEEPAVALI!?

DEEPAVALI or Diwali means "a row of lights". It falls on the last two days of the dark half of Kartik (October-November). For some it is a three-day festival. It commences with the Dhan-Teras, on the 13th day of the dark half of Kartik, followed the next day by the Narak Chaudas, the 14th day, and by Deepavali proper on the 15th day.
There are various alleged origins attributed to this festival. Some hold that they celebrate the marriage of Lakshmi with Lord Vishnu. In Bengal the festival is dedicated to the worship of Kali. It also commemorates that blessed day on which the triumphant Lord Rama returned to Ayodhya after defeating Ravana. On this day also Sri Krishna killed the demon Narakasura.
In South India people take an oil bath in the morning and wear new clothes. They partake of sweetmeats. They light fireworks which are regarded as the effigies of Narakasura who was killed on this day. They greet one another, asking, "Have you had your Ganges bath?" which actually refers to the oil bath that morning as it is regarded as purifying as a bath in the holy Ganges.
Everyone forgets and forgives the wrongs done by others. There is an air of freedom, festivity and friendliness everywhere. This festival brings about unity. It instils charity in the hearts of people. Everyone buys new clothes for the family. Employers, too, purchase new clothes for their employees.
Waking up during the Brahmamuhurta (at 4a.m.) is a great blessing from the standpoint of health, ethical discipline, efficiency in work and spiritual advancement. It is on Deepavali that everyone wakes up early in the morning. The sages who instituted this custom must have cherished the hope that their descendents would realise its benefits and make it a regular habit in their lives.
In a happy mood of great rejoicing village folk move about freely, mixing with one another without any reserve, all enmity being forgotten. People embrace one another with love. Deepavali is a great unifying force. Those with keen inner spiritual ears will clearly hear the voice of the sages, "O Children of God! unite, and love all". The vibrations produced by the greetings of love which fill the atmosphere are powerful enough to bring about a change of heart in every man and woman in the world. Alas! That heart has considerably hardened, and only a continuous celebration of Deepavali in our homes can rekindle in us the urgent need of turning away from the ruinous path of hatred.
On this day Hindu merchants in North India open their new account books and pray for success and prosperity during the coming year. The homes are cleaned and decorated by day and illuminated by night with earthern oil-lamps. The best and finest illuminations are to be seen in Bombay and Amritsar. The famous Golden Temple at Amritsar is lit in the evening with thousands of lamps placed all over the steps of the big tank. Vaishnavites celebrate the Govardhan Puja and feed the poor on a large scale.
O Ram! The light of lights, the self-luminous inner light of the Self is ever shining steadily in the chamber of your heart. Sit quietly. Close your eyes. Withdraw the senses. Fix the mind on this supreme light and enjoy the real Deepavali, by attaining illumination of the soul.
He who Himself sees all but whom no one beholds, who illumines the intellect, the sun, the moon and the stars and the whole universe but whom they cannot illumine, He indeed is Brahman, He is the inner Self. Celebrate the real Deepavali by living in Brahman, and enjoy the eternal bliss of the soul.
The sun does not shine there, nor do the moon and the stars, nor do lightnings shine and much less fire. All the lights of the world cannot be compared even to a ray of the inner light of the Self. Merge yourself in this light of lights and enjoy the supreme Deepavali.
Many Deepavali festivals have come and gone. Yet the hearts of the vast majority are as dark as the night of the new moon. The house is lit with lamps, but the heart is full of the darkness of ignorance. O man! wake up from the slumber of ignorance. Realise the constant and eternal light of the Soul which neither rises nor sets, through meditation and deep enquiry.
May you all attain full inner illumination! May the supreme light of lights enlighten your understanding! May you all attain the inexhaustible spiritual wealth of the Self! May you all prosper gloriously on the material as well as spiritual planes!

Great Person

Sree Potti Sreeramulu Garu

ప్రతీ సంవత్సరం నవంబరు 1 న మనమంతా ఆంధ్ర రాష్ట్ర అవతరణ దినోత్సవాన్ని ఘనం గా జరుపుకుంటాం. ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రం అవతరించడానికి ఒకే ఒక్క మహాత్ముడు కారణం. ఆయనే అమరజీవి పొట్టి శ్రీరాములు గారు.
శ్రీ పొట్టి శ్రీరాములు గారు తెలుగు జాతికి చేసిన సేవ ఎంతో ఉన్నతమైనది.శ్రీరాములు లాంటి యోధులు ముందే జన్మించినట్లైతే భారత దేశానికి ఏనాడో స్వతంత్రం వచ్చి ఉండేదని మహాత్మా గాంధీ స్వయంగా అన్నారంటే ఆయన ఔన్నత్యం తెలుస్తుంది.
పొట్టి శ్రీరాములు గారు మార్చ్ 16, 1901 జున శ్రీ గురువయ్య మరియు మహాలక్ష్మమ్మ గార్లకు మద్రాసు లో జన్మించారు. వారి పూర్వీకులు నెల్లూరు జిల్లాకు చెందిన పటమటపల్లె కు చందిన వారు. 20 ఏళ్ల వయసు వరకు మద్రాసులో చదివారు. పిమ్మట బొంబాయి లో గల VJTI కళాశాలలో ఇంజినియరింగ్ చేశారు. ఆయనకు వెంటనే భారత రైల్వే లో మంచి ఉద్యోగం దొరికింది. నెలకు 250 రూపాయలు జీతం. ఈరోజుల్లో నెలకు లక్ష పైచిలక న్నమాట. నాలుగు సంవత్సరాలు రైల్వే లో ఉద్యోగం చేశారు. 1927 లో 25 ఏళ్ల వయసులోనే ఆయన భార్య, ఒక కొడుకుని ప్రసవించి చనిపోయింది.వెంటనే కొడుకు కూడా మరణిన్చాడు. కలత చెందిన ఆయన ఉద్యోగం మానేశారు.కొద్ది రోజుల్లో ఆయన తల్లి కూడా పరమపాదించారు.వెనువెంటనే జరిగిన విషాదాకరమైన సంఘటనలతో సతమతమై అన్నీ వదిలేసి గాంధీ మార్గం చేపట్టాడు. శభార్మాతీ ఆశ్రమంలోకి వెళ్లాడు.
గాంధేయ వాధి గా భారత స్వాతంత్ర ఉద్యమంలో చురుగ్గా పాల్గొన్నారు. 1930 లో జరిగిన ఉప్పు సత్యాగ్రహం లో, 1942 క్విట్ ఇండియా ఉద్యమం లో పాల్గొని గాంధీ గారితో పలు మార్లు జైలుకు వెళ్లారు.గాంధీ గారి ఆదేశం మేర కృష్ణా జిల్లాలో యెర్నేని సుబ్రమణ్యం గారు స్థాపించిన గాంధీ ఆశ్రమంలో చేరి, గ్రామ స్వరాజ్య స్థాపనకూ ఎంతో పాటు పడ్డారు. 1943 లో నెల్లూరు జిల్లాలో చెర్కా ల వాడుకకు తోడ్పడ్డారు.హరిజనులకు ఆలయ ప్రవేశం కోసం నెల్లూరు లో మూడు సార్లు దీక్ష పూనారు. హరిజనుల హక్కుల కోసం మద్రాసు సర్కారుతో పోరాడారు. హరిజనోద్దరణకై ఎర్రటి ఎండలలో కూడా చెప్పుల్లేకుండా తిరిగిహరిజనుల హక్కులు సాధించి పెట్టారు. మహాత్మా గాంధీ హత్య తరువాత శ్రీరాములు గారిని ఆంధ్ర ప్రాంత గాంధీ జ్ఞాపకార్త సహాయ నిధికి అధ్యక్షుడిగా నియమించారు. భూదాం ఉద్యమం, గాంధీ ట్రస్ట్ , కస్తుర్బా ట్రస్ట్ లను కూడా పర్యవేక్షించారు. తెలుగు వారినించి ఎక్కువ స్పందన రాకాపోయే సరికి చాలా విచారించి, తెలుగు వారికి ప్రత్యేక రాష్ట్రమవసరమని గట్టిగా నిర్ణయిన్చుకున్నారు.
తెలుగు వారికి ప్రత్యేక రాష్ట్రం కోసం తెలుగు వాళ్ళు 1910 నుండే పోరాటం ప్రారంభించారు. వందే మాతరం ఉద్యమంలో ఎందరో తెలుగు వాళ్ళు జైలుకెళ్ళారు. కృష్ణా జిల్లాలో నిడదవోలు సభతో ఉద్యమం ఊపందుకుంది. తర్వాత దేశ వ్యాప్తంగా జరిగిన పలు ఉద్యమాల ఫలితంగా కాంగ్రెస్ వర్కింగ్ కమిటీ మరియు అన్నీబిసెంట్,భాషా ప్రయుక్తంగా రాష్ట్రాలను విభజించాలని నిర్ణయిన్చారు.వెంటనే బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం దాన్ని తిరస్కరించింది. స్వాతంత్రం వచ్చిన వెంటనే భారత ప్రభుత్వం నియమించిని ధార్ కమిషన్ కూడా భాష ప్రయుక్తమైన రాష్ట్ర ప్రతిపాదనను తిరస్కరించింది. దేశమంతా ధార్ కమిషన్ ప్రతిపాదనను ఖండించారు. ప్రజల నాడి తెలుసుకొని 1948 లో జైపూర్ లో జరిగిన అఖిల భారత కాంగ్రెస్ కమిటీ మీటింగ్ లో జవహర్ లాల్ నెహ్రూ, వల్లభాయి పటేల్, పట్టాభి సీతారామయ్య గార్లతో కమిటీని వేశారు. ఈ కమిటీ, మద్రాసు మినహా అన్ని తెలుగు ప్రాంతాలను కలిపి ప్రత్యేక రాష్ట్రం ఇవ్వాలని ప్రతిపాదించింది. కానీ కొన్ని రాజకీయ శక్తుల ఆటంకం వల్ల ఇది కూడా జరగలేదు. 1951 ఆగస్ట్ 15 న స్వామి సేతురామ్ ప్రత్యేక తెలుగు రాష్ట్రం కోసం ఆమరణ నిరాహార దీక్ష చేపట్టాడు. నెహ్రూ ప్రభుత్వానికి ఇది నచ్చలేదు. 35 రోజుల దీక్ష తరువాత ఆచార్య వినోభా భావే ప్రోత్ బలంతో నెహ్రూ గారు ఆయనకు ప్రత్యేక రాష్ట్రం ఇస్తామని నమ్మించి దీక్ష విరమింపజేశారు. కానీ నెహ్రూ మాట నిలుపుకోలేదు.ఇవన్నీ చూసి విసుగెత్తిన శ్రీ పొట్టి శ్రీరాములు గారు 1952 అక్టోబరు 19 న,మద్రాసులో బలుసు సుబ్రమణ్యం గారింట్లో
ఆమరణ నిరాహార దీక్ష చేపట్టారు. అందరూ శ్రీరాములు గారి దీక్ష కూడా కొద్ది రోజుల్లో విరమించే దీక్ష అని అనుకున్నారు. 20 రోజుల్లో ఆయన ఆరోగ్యం క్షీణించింది. ఆయన పరిస్థితిని చూసి టంగుటూరి ప్రకాశం గారు చాలా భాదపడ్డారు. యెర్నేని సుబ్రమణ్యం గారు పలు మార్లు గుట్టుగా కన్నీరు పెట్టుకున్నారు. శ్రీ రాములు గారి ఆరోగ్యం ఎంత క్షీణించినా
మనసు మాత్రం ధృడంగా ఉంచుకొని దీక్ష కొనసాగించారు. 56 రోజుల తర్వాత కోమా లోకి వెళ్లారు. రెండు రోజులు గాలి కూడా పీల్చడానికి కష్ట పడ్డారు.చివరికి 58 రోజుల నిరాహార దీక్ష తరువాత 1952 డిసంబరు 16 న
తుది శ్వాస వదిలారు.హుటాహుటిన యెర్నేని సుబ్రమణ్యం గారు,గాయకుడు ఘంటసాల గారు, మోపర్రు దాసు గారు అక్కడికి వచ్చారు. ఆక్షణమే అమరజీవి ని స్మరిస్తూ ఒక గాయాన్ని వ్రాసి పాడారు.ఆయన దేహాన్ని మద్రాసులో ఉరేగింపు తీశారు.మౌంట్ రోడ్డు కు రాగానే లక్షల జనాలు తండోపతండాలుగా పోగై శ్రీరాములు పేరుతో ఆర్తనాదాలు చేశారు.కొంత మంది కొపొద్రిక్థులై అక్కడ విధ్వంసం చేశారు. ఈ వార్త దావాలనంలా తెలుగు ప్రాంతాలకంతా వ్యాపించింది. నెల్లూరు నుండి విజయ నగరం వరకు జనాలంతా కోపంతో ఉరేగింపులు చేశారు.
అనకాపల్లి, విజయవాడలో జరిగిన కాల్పుల్లో ఏడుగురు మరణించారు.
మద్రాసులో, ఆంధ్ర ప్రాంతాల్లో జన జీవన మంతా స్థంబించింది. ఎట్టకేలకు డిసంబరు 19, 1952న దేశ ప్రధాని అయిన నెహ్రూ తెలుగు వారికి ప్రత్యేక రాష్ట్రం ఇవ్వడానికి ఒప్పుకున్నారు.అక్టోబరు 1,1953 రోజున కర్నూలు రాజధానిగా ఆంధ్ర రాష్ట్రంగా ఏర్పడింది. నిజాం కోరలనుంచి విముక్తులైన మిగతా
తెలుగు వారందరితో నవంబరు 1, 1956 న హైదరాబాదు రాజధానిగా ఆంధ్ర ప్రదేశ్ రాష్ట్రం అవతరించింది.అమరజీవి పొట్టి శ్రీరాములు గారి త్యాగాన్నీ, స్ఫూర్తిని మనమంతా గుర్తించాల్సిన అవసరం చాలా ఉంది.

SUCCESS STORY

GMR - The Biz Leader
Grandhi Mallikarjuna Rao is the first Telugu person to enter into Forbes magazine. G M Rao, 58, a mechanical engineer by profession, is the founder Chairman of GMR Group, a leading infrastructure developer in the country. The Group is well diversified and professionally managed with focus on business verticals of Energy, Urban Infrastructure and Highways including SEZ, Airports and Agri-business.Born on July 14, 1950 in a small town of Rajam in the Srikakulam district of Andhra Pradesh, G M Rao established the GMR business empire starting from a single jute mill in Rajam in 1978.
A visionary businessman, G M Rao recognized the huge business potential in entering the infrastructure space, with the opening up of the power sector in the 90s in India. Within a span of a decade, he successfully established three greenfield power plants in the country, one each in the state of Tamil Nadu, Karnataka and Andhra Pradesh. Under his guidance, the Group is now developing several power projects in various parts of the country.G M Rao expanded the Group's presence in the infrastructure sector by leading the Group's foray into Roads, The Group has already completed two Greenfield road projects and four more projects are under various stages of implementation. Realizing that Airports will drive the economy in the 21st century, G M Rao spearheaded the Group's entry into the high profile airport business. Under his leadership the Group is developing the new Greenfield International Airport at Hyderabad, and is modernizing and restructuring the Delhi International Airport. While the new Hyderabad Airport will commence operations by March 2008, the first phase of Delhi Airport will be commissioned by 2010 in time for the Commonwealth Games.Under G M Rao's visionary leadership, the Group bagged its first global project by winning the bid to modernize the Sabiha Gokcen International (SGA) airport at Istanbul, Turkey and also ventured into the new business sector of Urban Infrastructure. The Group will set up a 3300-acre multi-product SEZ in Krishnagiri District of Tamil Nadu.G M Rao has today successfully established GMR Group, as one of the leading infrastructure organizations in the country. His commitment to the core infrastructure sector has resulted in the Group exiting some of the highly lucrative businesses of banking, insurance, breweries and jute. Rao was the largest shareholder in the country's leading 75-year-old private sector Vysya Bank, which has been successfully transformed into a modern technology driven and hugely successful financial enterprise. For his visionary approach and outstanding contribution to ING Vysya Bank for a period of two decades as its Director and Chairman, the Bank in September 2006 conferred on him the status and title of 'Chairman Emeritus'.He was chosen as the 'Entrepreneur of the year' at the Economic Times Awards for Corporate Excellence 2006 – 07 this year. The award has been given to him in recognition of his exemplary entrepreneurial spirit and potential in breaking into the big league of top infrastructure organizations in India. He has also been awarded the `Most Promising Entrant to the Big League' by CNBC TV18 at its `Indian Business Leader Awards 2007'. The award has been given to him in recognition of his remarkable qualities and performance as a Star in the Indian Corporate scene.Besides infrastructure, the other focus area for the GMR Group is Agri-business. The Group already has a sugar plant in Andhra Pradesh and is coming up with another in the state of Karnataka. The existing plant provides livelihood for over 25000 farmers from 500 villages of the region in one form or the other.With a strong desire to serve the needs of the marginalized sections and the rural society, Rao set up the GMR Varalakshmi Foundation, to raise their living standards. The Foundation is active in the areas of education, health and hygiene, community development and empowerment of rural youth.To face the challenges of tomorrow and meet the future needs of a fast developing country like India, G M Rao has laid a strong emphasis in building a transparent and system driven organization. While a set of seven core values define the GMR Group's distinct organization culture, Rao has also spearheaded a "Family Constitution" model for the group. The aim of this is to ensure a smooth transition of business from generation to generation, and enable professionals to discharge their rightful roles in the growth and development of the Group. In line with this, over a period of time, the members of the family would provide only the strategic inputs and investment needs and counseling for all the businesses and activities of the Group.G M Rao's thrust is on combining the best of entrepreneurial spirit with a dynamic team of professional managers who work in an enabling and vibrant organizational culture, to sustain and consistently meet his vision for the Group of 'Building Entrepreneurial organizations that make a difference to society through Creation of Value'.

Craning for the Peak

SUCCESS STORY

Grandhi `Crane' Subba Rao and his son Kantha Rao

patience is the watchword and sky, the Limit

The year was 1957. Clutching a hundred rupee note given by his father, a youngster in Guntur started out on his supari business and an entrepreneurial dream. He believed that sticking to quality alone would help him find a place in customers' hearts. Today, his investment is Rs 35 crore. Grandhi Subba Rao (pic: above) alias `Crane' Subba Rao still clings on to quality though perplexed by the new-age marketing techniques. Quality in exchange of money, that has been his slogan.
Born on February 13, 1931, at a small village near Guntur, Grandhi dropped out of school in the sixth class. He started working with a beedi wholesaler, then set up his own shop before driven by his entrepreneurial quest. Now he owns the Virat Crane Industries. The man's old world moorings hamper his understanding of modern marketing. "Now quality has been sidelined. The first priority is publicity, the second attractive marketing, third dealer profit, fourth service and fifth quality." The new values have not affected his style of functioning. "I used to sell a supari packet for one and a half np, and now for a rupee," he said.
Grandhi's patience had slowly opened for him the doors of success. And it is in recognition of this quality he got the name crane, a bird that waits for hours on end for its catch, but does not let slip an opportunity. In the early stage of the supari business, he along with his wife and three daughters continued to live with his father without returning the borrowed hundred rupees. "Then there was a collective sense of ownership, and only honour and duty mattered." These very traits are reflected in his relation with his son Kantha Rao, who now runs the business. When Kantha (pic. below), who stays with his parents along with his wife and son, starts anything new the father is consulted. Like Grandhi, Kantha is also a self-made man. He started as tea boy of his father, married in 1979 and was off to Vizag in 1984. The seventh class drop out tried his luck at the Vizag market selling Crane supari. He distributed Triveni supari, Crane's competitor, free to bus and train passengers. "At the Vizag Municipal Corporation, one man told me that the fragrance of Triveni supari lingered while that of Crane didn't. I told him that natural flavouring would disappear over a period of time as it was the rule of nature," reminisced Kantha.

Kantha Rao pumped in RS 10 crore to start Virat Crane Industries and a gutka and fruit masala business. He was appointed vice president of the Andhra Pradesh wing of the All-India Pan Masala Association. Kantha Rao has diversified his business. He bought Durga dairy which was running at a loss and hiked up its business from RS 7 lakh to RS 85 lakh. Virat Crane Agritech Limited, an export oriented unit (EOU), was started on a tie-up with an Italian company Sasib Food S.P.A. It makes pulp concentrates of fruits and its factory is under construction at Berhampur. The company, which is a joint venture with the Orissa government, has an 800-acre orchard at Phulbani in Orissa for pulping.
Kantha is also into computers. Apex Data Solution Private Limited is a hundred per cent EOU with Apex, an American company, and converts printed data into electronic data. Two other businesses, in water filters and plastic drums, are on the anvil.
In keeping with family tradition, Grandhi did not help Kantha Rao with capital when the latter set out to establish himself. "If you give money to sons at an early age, they become lovers of luxury and over the years will turn beggars. They should be taught to earn and then entrusted with the cash box," he said.
Grandhi, who is a stock investor sceptical of investing in the banks, takes pride in his "griha parishrama" (labour), the quality that he believes, took him to heights. " I started from nowhere and am now the highest tax payer in Guntur," he said.
Grandhi says that he does not worry too much if the balance sheet showed a loss. "If there has been a loss of RS 1 crore this year, next year will bring in a profit of RS 2 crore," is his logic. Contributing to this philosophical outlook is Grandhi's deep interest in religion. Kantha, also religiously inclined, has an added interest in art. But it's not always that he finds time for his other interests. "I work 16 hours a day," he said. The results speak for him.

వాసవి మాత అమెరికన్ డైమెండ్ సారీ లో

GOLDEN TEMPLE @ PENUGONDA

P
ITS PROPOSED GOLDEN TEMPLE AT PENUGONDA.

Hi Friends, itZ celebrating time for all of US on reaching 300 MEMBERS IN OUR ORGANISATION. Thanks for every one who ever ineteresting to help our beloved VYSYAS.